Dit zijn testjes voor de film. Zo moest het er ongeveer uit gaan zien.
PienDenHollander
woensdag 8 juni 2011
maandag 23 mei 2011
zondag 22 mei 2011
Story Boards
Ik had een verhaal in mijn hoofd, gebaseerd op de 'mooie en lelijke' mostertjes. Mooi was rond en vloeiend, lelijk was hoekig. Het eerste wat je ziet is een operatiekamer. Er wordt ingezoomd op de dokter met de injectienaald. Je gaat de naald in en wordt geïnjecteerd in iemand. Je komt in een rode buis, kijkt rond en ziet niks. Vervolgens ga je wat rond dwarrelen. Op een gegeven moment zie je aan de linkerkant een monstertje voorbij komen. Later ook aan de rechter kant. Achter je zie je dat er nog veel meer komen. Je wordt ingesloten en kunt geen kant meer op. Je krijgt het idee dat er ergens voor gevlucht wordt en ziet door een klein stukje wat nog open is dat ze inderdaad achtervolgd worden. Achtervolgd door een machine met veel messen en dingen die uitsteken. Langzaam nadert de machine en uiteindelijk wordt iedereen erin opgeslokt. Mooi wordt lelijk en lelijk wordt mooi. Uit eindelijk komen er evenveel mooie als lelijke monstertjes uit de machine en wordt het beeld zwart. Hierbij gaat het over de druk van de maatschappij. De druk op mooie mensen om nog mooier te worden, waardoor ze er vaak juist minder mooi uit komen, en de druk op 'lelijke' mensen die bijvoorbeeld littekens hebben, om die weer weg te halen en zo weer mooi te worden.
Hoe meer ik over dit verhaal nadacht, hoe minder ik het begreep. Er werd me ook geadviseerd om het begin weg te laten en het daardoor spannender te maken waar het zich afspeelt. Ik heb er later ook nog aan gedacht om het begin dus weg te laten en de camera aan het einde uit iemand zijn hoofd te laten komen, omdat het uiteindelijk toch een strijd is die zich in iemands hoofd afspeelt. Ik was niet tevreden over het verhaal en heb het een en ander geschrapt en bijgewerkt, waarbij ik uiteindelijk op een abstracter verhaal uitkwam.
Hoe meer ik over dit verhaal nadacht, hoe minder ik het begreep. Er werd me ook geadviseerd om het begin weg te laten en het daardoor spannender te maken waar het zich afspeelt. Ik heb er later ook nog aan gedacht om het begin dus weg te laten en de camera aan het einde uit iemand zijn hoofd te laten komen, omdat het uiteindelijk toch een strijd is die zich in iemands hoofd afspeelt. Ik was niet tevreden over het verhaal en heb het een en ander geschrapt en bijgewerkt, waarbij ik uiteindelijk op een abstracter verhaal uitkwam.
Opnieuw begonnen
Ik liep vast in mijn verhaal, dus ben ik met iets anders verder gegaan. Ik heb met ecoline spatten op een wit vel gemaakt wat bloed voor moet stellen. Ik heb een aantal mensen gevraagd waar ze het eerst aan dachten als ze aan plastische chirurgie dachten, en dat was meestal nogal luguber en hardhandig. Vandaar de bloedspatten.

![]() |
Brainstormen


dinsdag 5 april 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)